به نقل از «خبرگزاری دانشجو»

حاکمیت نباید اکوسیستم سازی کند/ مستند لاتارینو، روایت واقعیاتی از فضای اکوسیستم نوآوری در ایران است

تاریخ انتشار: ۲۰ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۴۸۲۲۲

مستند لاتارینو در سالن شهید مطهری دانشگاه امام صادق (ع) اکران شد و سپس، نشست تخصصی آسیب شناسی وضعیت زیست بوم استارتاپی ایران با حضور آقای حمیدیا رئیس خانه خلاق و مرکز نوآوری قوه مققنه، آقای روزبهانی عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت، آقای حسین حسینی رئیس دفتر مطالعات صنعت دانشگاه امام صادق (ع) و آقای حسن پناهی، تهیه کننده مستند لاتارینو برگزار شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، به همت انجمن علمی دانشجویی معارف اسلامی و مدیریت و با همکاری دفتر فضای مجازی واحد فرهنگی بسیج دانشگاه امام صادق علیه‌السلام، یکشنبه ۷ خرداد ۱۴۰۰ مستند لاتارینو در سالن شهید مطهری دانشگاه امام صادق علیه‌السلام اکران شد. همچنین پس از اکران مستند، نشست تخصصی آسیب شناسی وضعیت زیست بوم استارتاپی ایران با حضور آقای حمیدیا رئیس خانه خلاق و مرکز نوآوری قوه مققنه، آقای روزبهانی عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت، آقای حسین حسینی رئیس دفتر مطالعات صنعت دانشگاه امام صادق علیه‌السلام و آقای حسن پناهی، تهیه کننده مستند لاتارینو برگزار شد.
 در ابتدای این نشست دکتر روزبهانی ضمن بیان اینکه مستند خوب ساخته شده و به حاشیه نپرداخته است، گفتند: مشکل استارتاپی جامعه ایران اینگونه است که به دنبال نوگرایی هستیم تا به گرایی. همان گونه که حضرت آقا فرمودند که هر کس از هر جایی که هست یک گام به جلو حرکت کند هم مبین همین مطلب به گرایی می‌باشد. یک سری مطالبی که در حوزه استارتاپ‌ها باید در نظر گرفته بشود این است که این حوزه، چون با نوآوری و خلاقیت گره خورده است، ریسک بالایی دارد، ولی متاسفانه بیمه‌ای برای این گونه مسائل وجود ندارد. برای مثال ما در حوزه خودرو بیمه داریم، ولی در این حوزه خیر؛ نداریم. باید این مسائل پوشش داده شوند.
سپس آقای حسینی خطاب به آقای حمیدیا این پرسش را مطرح کردند: با توجه به اینکه شما رئیس خانه خلاق مجلس هم هستید از نگاه حاکمیت پاسخ دهید که به نظر شما نوع نگاه نهاد حاکمیت به این مستند انتقادی چگونه است؟
 دکتر حمیدیا در پاسخ به این سوال مطرح کردند: من فضای کلی مستند را می‌پسندم. وقتی مستند را دیدم پیش خودم گفتم جانا سخن از زبان ما می‌گویی.
وی ادامه داد: مسئله‌ای که ما با آن مواجه هستیم این است که حوزه اکوسیستم استارتاپ‌های ما با یک عرضه زیادی مواجه شد که با شرایط کشور همسان نبود. من به آقای ستاری هم گفتم که شما کاری در طی یک دهه اخیر کردید که من برای تحسین شما می‌ایستم. شما مسیر بزرگی را باز کردید. اما نقدی بسیار جدی به ایشان دارم و آن هم اینکه چرا طرف عرضه را تحریک کردی؟ ما در کشوری زندگی می‌کنیم که بخش زیادی از اقتصاد ما وابسته به حاکمیت می‌باشد و اگر تقاضا برای نوآوری وجود نداشته باشد، این حرکت محکوم به شکست است.
 در ادامه آقای حمیدیا گفت: ما اصلا تقاضایی برای شرکت‌های دانش‌بنیان ایجاد نکردیم. نقدی که به مستند دارم این است که دست اندر کاران مستند باید به این مسئله توجه می‌کردند که حکومت چه کاری در جهت پذیرش این نوع از کسب و کار‌ها را می‌توانست انجام دهد. بعد از مستند شب‌نامه نقد جدی در این حوزه نداشتیم فلذا به عوامل مستند لاتارینو تبریک عرض می‌کنم و البته نقد جدی بنده این است که به جای تقبیح ورود حاکمیت به عرصه نوآوری، باید سیاست حاکمیت موشکافی می‌شد. شرکت‌های دانش‌بنیان ما پشت در وزراتخانه‌ها منتظر مانده اند و نمی‌توانند محصولات خود را بفروشند. در صورتی که در بسیاری از موارد همین وزارتخانه‌ها تنها مشتری بالقوه این محصولات هستند. حاکمیت ما باید نوآوری را بپذیرید. مسئله این است که حاکمیت دارد با استارتاپ عکس می‌اندازد، ولی آن را هنوز نپذیرفته است. باید اثر این اکوسیستم نوآوری در جامعه نمایان شود. متولی این امر حاکمیت است. وقتی شکست بازار اتفاق می‌افتد باید حاکمیت به آن حوزه ورود پیدا کند.
آقای حسینی در ادامه از تهیه‌کننده پرسیدند: چه اتفاقی افتاد که به سمت ساخت مستند رفتید؟ در ساخت این مستند به دنبال پاسخ به چه دغدغه‌ای بودید؟
آقای پناهی پاسخ داد: یکی از دلایل ساخت این مستند، مربوط به سیاست خاص معاونت علمی فناوری بود. انتقاداتی به سیاست‌های معاونت علمی بود، اما کسی جرئت نمی‌کرد این‌ها را بیان کند. اتفاق دیگری که باعث ساخت مستند شد افزایش تعداد خانه‌های خلاق و نوآوری در کشور بود. در حال حاضر حدود ۱۲۰ خانه خلاق در کشور وجود دارد، ولی تعداد کمی از آن‌ها حدود ۲۰ یا ۳۰ درصد آن فعالند. همچنین افرادی که عموما بین رنج سنی ۱۸ الی ۲۳ هستند و نمی‌خواهند که کارمند شوند و می‌خواهند که وارد این حوزه شوند، برای ما مهم بودند و ما می‌خواستیم واقعیاتی از فضای اکوسیستم نو آوری در ایران را نشان دهیم و بگوییم اوضاع آنطور هم که فکر می‌کنید خوب پیش نمی‌رود و در نهایت بعضی‌ها مایوسانه یا مهاجرت می‌کنند و یا کارمند می‌شوند.
سپس آقای حسینی، دبیر جلسه، از مهمانان پرسیدند در آینده باید چه کنیم و چه مسیر حرکتی را انتخاب کنیم؟ راهکار درست در مواجه با این حوزه چیست؟
روزبهانی در پاسخ به این سوال گفت: اولا باید از آن قالب‌های سنتی خودمان بیرون بیاییم و کار را تسهیل کنیم. دوما اینکه چرا اصلا باید حاکمیت در این حوزه ورود کند؟ اصلا نباید حاکمیت ادعای ایجاد مثلا خانه‌های خلاقیت و .. را داشته باشد. ما نباید با فضای دولتی وارد این قضیه بشویم. چرا دولت باید بیاید فضای نوآوری را باز و ایجاد کند؟ اصلا حاکمیت باید کنار برود، زیرا اگر کنار نرود، عرصه با وجود رانت، فضای رقابتی نمی‌شود و استارتاپ‌ها مایوس می‌شوند.
سپس آقای حمیدیا هم بیان کردند: یکی از اشکالات ما این بود که در دهه نود به جای تمرکز بر نوآوری، بر روی فناوری توجه کردیم واین باعث شد که روی خیلی از حوزه‌ها اسم استارتاپ و فضای خلاقانه نگذاریم. نکته دومی که باید توجه کرد این است که ما به جای توجه به مسیر، می‌توانیم روی مسئله‌ها و چالش‌های کشور تمرکز کنیم و به جای اینکه اکوسیستم نوآوری را به مسیر تعبیر کنیم، هر چالش و مسئله‌ای را که بتوان با آن حوزه و رویکرد حل کرد، اسمش را استارتاپ بگذاریم. ضمنا حاکمیت نباید اکوسیستم سازی کند، در هیچ جای دنیا اکوسیستم‌سازی نمی‌کنند. حاکمیت صرفا باید مسائل را ارائه کند تا اکوسیستم به دنبال حل آن باشد. به عبارت دیگر حاکمیت باید به دنبال حل مساله باشد. به نظر من اگر این مسیر صحیح را طی کنیم، اکوسیستم خودش را پیدا می‌کند و فرصت رشد فراهم می‌شود.

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: مستند لاتارینو دانشگاه امام صادق دانشگاه امام صادق مستند لاتارینو خانه خلاق

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۴۸۲۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روایت سازنده مستند «مشتی اسماعیل» از شالیکاری

مهدی زمانپور کیاسری نویسنده، تهیه کننده و کارگردان، مستند سینمایی «مشتی اسماعیل» گفت: سال ۸۷ ایده‌ای به ذهنم رسید که مستندی درباره کاشت، داشت و برداشت محصول شالی بسازم؛ چرا که کاشت، داشت و برداشت محصول پر از حرکت، انرژی و زندگی بود. در مسیر شالیکاری زندگی جریان داشت؛ زندگی که برایم پر از خاطرات بود.

وی ادامه داد: همیشه فکر می‌کردم اگر در فیلمم مستقیم به کاشت، داشت  و برداشت محصول بپردازم شاید نتوانم آنگونه که شایسته است آن را به تصویر بکشم و شاید از حالت هنری خارج شود؛ لذا از آنجاییکه بیشترین خاطراتم در دوران کودکی شکل گرفته بود، با خود گفتم که باید از نگاه کودک بصورت غیر مستقیم به کاشت، داشت و برداشت محصول بپردازم. تا اینکه مشتی اسماعیل جلوی چشمانم آمد.

وی عنوان کرد: البته این ایده با کمک دوست عزیزم کوروش خواجوندی به ذهنم خطور کرد. در نهایت تصمیم گرفتم زندگی مشتی اسماعیل را به تصویر بکشم. زندگی پیرمرد کشاورز نابینای اهل دل. در سال ۸۹ یکسال تمام، کار، تلاش و زندگی این پیرمرد دوست داشتنی را ثبت و ضبط کردم. بهار سال ۹۰ هم تدوین و صداگذاری انجام شد و کار به اتمام رسید.

زمانپور توضیح داد: سپس فیلم به جشنواره‌های مختلف داخلی و خارجی ارسال شد که خوشبختانه در بیش از ٥٠ جشنواره فیلم انتخاب شد در بیش از ٣٠ جشنواره مهم دنیا جایزه گرفت؛ و جالب است بدانید تا کنون نزدیک به ٤٠٠ بار از تلویزیون (در شبکه‌های مختلف) پخش شد.

این کارگردان درباره معنویت مشتی اسماعیل توضیح داد: مشتی اسماعیل سراسر معنویت بود. وی حداقل ۶ ماه در سال را روزه می‌گرفت. وی مداح اهل بیت بود و عاشق امام حسین (ع). مشتی اسماعیل سراسر زندگیش امید بود. حال درونش خوب بود. من هم تلاش کردم این حال خوب را در فیلم جاری کنم و به همه دنیا نشان دهم؛ و البته همه معنویاتش را هم بصورت غیر مستقیم بیان کردم.

وی افزود: رفتن مشتی اسماعیل داغی در دل من گذاشت چرا که ما هر هفته با هم در طی این ١٤ سال در تماس بودیم و همیشه جویای حال هم بودیم. برنامه ریزی کرده بودم که در هفته اول خرداد او را به سفر کربلا ببرم؛ چون مش اسماعیل عاشق کربلا و اباعبدالله بود. البته ما قبلا با هم کربلا رفته بودیم، اما دوست داشتم امسال هم این سفر را تجربه کنم که سعادت نصیب من نشد و این حسرت بر دل من باقی ماند. مشتی اسماعیل خیلی خوش صحبت بود و همچنین طناز با هم خیلی شوخی می‌کردیم. 

زمانپور خاطرنشان کرد: این اواخر دائم می‌گفت «دیگر یواش یواش باید از این دنیا بروم» من به او می‌گفتم که سوال کردم گفتند مشتی اسماعیل تا ٩٦ سال زنده می‌ماند؛ مشتی هم با خنده می‌گفت؛ البته بی نفس؛ و آخرین بار هم که یک هفته قبل از فوتش زنگ زد، گفت که دیگر باید بروم و رفت. مشتی اسماعیل رفت، اما معنویت و امیدش همچنان زنده است و تا سال‌های سال مردم دنیا از آن بهره‌مند خواهند شد.

 

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری رادیو تلویزیون